De druilerige start van deze Hemelvaartsdag bleek gelukkig geen voorbode van wat de dag zou brengen. Het jaarlijkse toernooi in en tegen Kagia kende dit jaar een primeur: voor het eerst was het een “nationaal” toernooi. In voorgaande edities deden er internationale teams mee uit België, Frankrijk, Duitsland en Oostenrijk.
Voor een aantal spelers was dit een weerzien echter in andere kleuren dan zij voorheen gewend waren. Een aantal spelers van de VEP JO10 lichting hadden zich aangemeld als JO11 team om zo alvast te wennen aan het grotere veld.
Na een iets langere rit dan gebruikelijk begon ons drukke programma om 9.00 uur met de eerste wedstrijd tegen DIOS 11-5, eveneens een samengesteld team dat voornamelijk uit JO10-spelers bestond. Deze jongens acteren echter normaal op eerste klasse-niveau. We begonnen voortvarend, maar bij een hoge corner konden de VEPPERS de spits van DIOS niet afstoppen: 0-1. Gelukkig volgde al snel een prachtige tegenaanval. De keeper van DIOS wist het eerste schot nog te keren, maar de rebound werd koelbloedig binnengetikt. Kort daarna klonk het eindsignaal. Een 1-1 gelijkspel was het gevolg.
De tweede wedstrijd was tegen SCPB'22, een echt JO11-team dat net kampioen was geworden in de vierde klasse. Maar die status bleek weinig waard tegen de VEPPERS. Met een overtuigende 6-0 overwinning werden de verhoudingen al snel duidelijk. Er moet wel worden gezegd dat het leek alsof de keeper van de tegenpartij niet in de gaten had dat het hemelvaartsdag was en niet dat andere feest wat we op 5 december vieren.
In de derde wedstrijd troffen we de gastheren van Kagia. Wat volgde was een wedstrijd om van te smullen. Kans op kans kregen de zwart-witten, maar de keeper van Kagia, een soort “Liam 2.0” , leek niet te passeren. Zelfs toen de bal op de paal belandde en de rebound óók op de paal werd geschoten, bleef de score uit. Uiteindelijk viel dan toch de verdiende 1-0. De ban leek gebroken. Nog 315 kansen volgden. Maar de uitblinkende keeper van Kagia had het laatste woord: met een lange uittrap leidde hij een counter in die een oude voetbalwet van stal haalde. Als jij de kansen niet afmaakt, maakt de tegenstander het doelpunt. Deze spelhervatting eindigde in een tergend langzaam binnenrollende 1-1. Die gelijkmaker voelde als een nederlaag.
De vierde wedstrijd tegen RCL, een sterke tegenstander uit de derde klasse, was een zware dobber. Ondanks een ongelukkige openingsgoal voor RCL, rechtte VEP de rug en boog de achterstand om in een 2-1 voorsprong. Helaas duurde de wedstrijd net iets te lang: twee langeafstandsraketten sloegen in als een bom en betekenden een zure 2-3 nederlaag.
De laatste wedstrijd beloofde het spektakel stuk te worden. Tegenstander sv Overbos had de 10-1 gestuurd wat in de hoogste hoofdklasse JO10 uitkomt. De VEPPERS hielden lang stand, maar uiteindelijk bleek het verschil toch duidelijk. De 5-0 nederlaag was misschien wat geflatteerd, maar de wedstrijd was zeker de moeite waard.
Niet alleen de spelers genoten vandaag van het samenspel en de spanning, ook voor de talrijke VEP-supporters langs de lijn was er genoeg te beleven. Het goed georganiseerde toernooi verliep, ondanks de regen, prima. Tijdens de prijsuitreiking ontvingen de kinderen niet alleen de beker voor de vierde plaats, maar ook allemaal een welverdiende medaille.
Met een speciale dank aan de begeleiding, die er een geweldige dag van heeft gemaakt voor onze jongens!
