Een ijskoud kunstje

Vandaag mocht de VEP 10-2 afreizen naar Alphen voor het Zeeg Goedhart Toernooi 2025. Doordat sommige spelers andere verplichtingen hadden mochten de bijna vaste invallers Quin en Aedan ook weer van de partij zijn. Iedereen was keurig op tijd ondanks de afsluiting van de N11. Nadat de begeleiding zich had gemeld konden we ons stekkie gaan innemen op veld 1c. Hier zouden wij vanaf 13:00 op ieder heel uur een wedstrijd spelen.

De start was tegen Die Haghe JO10-1. De 10-2 schoot uit de startblokken en voordat alle toeschouwers hun plek hadden bereikt stond de 0-1 al op het bord. De euforie was van korte duur want deze tegenstander bleek een zeer goede te zijn. De verdedigers hadden hun handen vol aan de behendige aanvallers. Na wat onduidelijke communicatie stond het zomaar 3-1. Toch was dat het moment dat we beter gingen spelen. We deden eigenlijk geen moment onder voor de Hagenaars. De aansluitingstreffer werd helaas net te laat gemaakt. De 3-2 nederlaag kwam wel hard aan.

De 2e wedstrijd was het direct erop of eronder voor de 10-2. Het Zoetermeerse SVO Buytenpark JO10-1 was de volgende tegenstander. Zij lieten direct zien waarom zij in de 1e klasse speelden. De 10-2 werd een beetje overbluft en het stond binnen de kortste keren 0-3. Toch werd er blijkbaar een geitenpaadje gevonden. Na de 3-2 was er de overtuiging dat er een resultaat haalbaar was. De Zoetermeerders gooiden echter roet in het eten door de 4-2 aan te tekenen.Toch was het geloof in eigen kunnen niet weg en net voor het laatste fluitsignaal werd de 4-4 gemaakt. De 10-2 toonde hiermee aan dat het over een flinke dosis veerkracht beschikte.

Na een ijskoude traktatie van de “tante van Daan” kwam er iets los bij de heren van de 10-2. Aardbeien en peren vergelijken was nog nooit zo makkelijk. Tegenstander Nieuwerkerk JO10-1 werd in de 3e wedstrijd getrakteerd op een ijs-bad waar Wim Hoff een puntje aan zou kunnen zuigen. Het was dus inderdaad een koud kunstje. De show werd helaas wreed verstoord toen de scheidsrechter voor het einde floot en de teller op 4 stond voor VEP en die van de bezoekers op 0.

De laatse wedstrijd diende zich aan. De gastheren van Alphia JO10-2 hadden tot dat moment 0 punten verzameld.  Er werd direct gedacht aan het scenario van het Paastoernooi bij Full Speed waar er alleen "nog maar" even gewonnen moest worden van de nummer laatst om 2e te worden. Toch was er nu iets meer voorzichtigheid bij deze uitspraken vooraf.

De wedstrijd begon en inderdaad werd de daad bij het woord gevoegd, door de thuisploeg weliswaar! Het vroege tegendoelpunt kwam even binnen als donderslag bij heldere hemel. De spelers en toeschouwers keken elkaar aan en dachten “Het zal toch niet? ”. Inderdaad liet de 10-2 zich dit gelukkig geen tweede keer overkomen. Vol Passie en Plezier werd de ene na de andere aanval opgezet en doelpunten binnengeschoten. Bij de 7-1 werd er zelfs niet meer gejuicht. Toch vielen de spelers elkaar in de armen na het laatste fluitsignaal. De 2e plaats was een feit.

Een simpele conclusie was er wel te trekken. Na de ijsjes werden de wedstrijden makkelijk gewonnen met 11 doelpunten voor en 1 tegen. Dit was de toernooi leiding ook opgevallen en werd aangifte gedaan bij de Nederlandse dopingautoriteit. Naar verluid is na het toernooi de “tante van Daan” aangehouden en verhoord op het politiebureau van Alphen. Dit omdat er de laatste tijd wel vaker verboden middelen zijn aangetroffen in gummiberen en brownies. Omdat de resterende ijsjes al waren gesmolten en de spelers inmiddels thuis waren, was het bewijs verdwenen om hier een echte zaak te maken. Waar de "tante van Daan" zich nu bevind is niet duidelijk.